Η άποψη «κάνε ομάδα να νικάς και τους διαιτητές» είναι αγαπημένη. Στο χώρο μας, δε, έχει αναχθεί σε ένα είδος αστεϊσμού, σε αγώνες που οι διαιτητικές αποφάσεις οδηγούν στο αποτέλεσμα τους.
Σήμερα το μεσημέρι, ο ρέφερι Τζουμαλάκης από τις Σέρρες, τάραξε την ατμόσφαιρα «σιγουριάς» που διαμόρφωνε η θεωρητική προσέγγιση της δυναμικής των δύο αντιπάλων και την οσμή… ευφορίας από την παρουσία του Τομ Παπαδόπουλου, χορηγού και εν δυνάμει συμπαίκτη του Θόδωρου Καρυπίδη στην ΠΑΕ Άρης.
Ο Άρης είχε, σήμερα, την «ομάδα» που «νίκησε και το διαιτητή». Για την ακρίβεια την είχε «και σήμερα», γιατί δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι αυτή ήταν η δεύτερη διαιτησία στην ίδια εβδομάδα με μια… μονομέρεια στην κατανομή της εύνοιας. Ή μάλλον στην κατανομή των λαθών.
Στη Βέροια ο ρέφερι Κιοτζένης, συγκέντρωσε βαθμό που τον οδηγεί σε παραπομπή και στη γνωστή σιωπηρή τιμωρία. Κάτι μας λέει ότι κατά τον ίδιο τρόπο, το ακυρωθέν γκολ του Κάσσου, ένα πέναλτι σε καταφανέστατο χέρι αμυνόμενου της Σπάρτης και μια απόκρουση με το χέρι του γκολκίπερ Γιακουμή εκτός περιοχής, θα οδηγήσουν άλλον έναν διαιτητή σε μια μικρή περίοδο ξεκούρασης και περισυλλογής.
Συζητούσαμε με συναδέλφους μετά το ματς για τη σκοπιμότητα της έκδοσης ανακοινώσεων για διαιτησίες. Σήμερα ίσως είναι πιο αποτελεματικό το να μιλάει η εικόνα για σένα. Οι αγώνες είναι τηλεοπτικοί, ένα βίντεο με τις φάσεις των δύο αγώνων στην ιστοσελίδα σου και σε χρόνο… dt μέσω κοινωνικών δικτύων, πάει παντού το μήνυμά σου.
Στην ερώτηση «και τι θα γίνει; θα ιδρώσει κανείς;», θεωρώ πως είναι καλύτερα να μετανιώνεις για τις πράξεις σου αντί για τις αδράνειές σου.
Ο ΟΦΗ και η Παναχαϊκή, καθώς ο Άρης είναι αυτός που έχει πάνω του στραμμένα τα βλέμματα, συνεχίζουν την δική τους κούρσα. Και σ’ αυτήν, υπάρχουν μηχανισμοί που τους στηρίζουν. Ο ΟΦΗ με έναν σεβαστό αριθμό προσφυγών μόλις προ εβδομάδων, ενισχύθηκε με συμβόλαια υψηλότερου κόστους του επιπέδου της φούτμπολ λιγκ. Και πάει… τρένο από τη στιγμή που οι περισσότεροι ήταν έτοιμοι να τον ξεγράψουν.
Η Παναχαϊκή, είναι μια καλή ομάδα, μόλις σήμερα στην εντός έδρας «γκέλα» με τον ενισχυμένο Πανσερραϊκό (αντίπαλο του Σαββάτου που θέλει μεγάλη προσοχή) ξεκίνησε με το tweet του Κώστα Κατσουράνη να δημιουργεί «κλίμα» αδικίας. Θα το βλέπετε ίσως σε διάφορες ιστοσελίδες.
Και οι δύο, επίσης, εκφράζουν εκλογικές περιφέρειες στις οποίες οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι της Πολιτείας στο πέρασμα των ετών, έχουν αποδείξει ότι δεν διστάζουν να εκτεθούν για το καλό (όλων) τους. Δε θα σχολιάσω καν την αντίστοιχη στάση των Μακεδόνων συναδέλφων τους σε θέματα Άρη, αντιλαμβάνεστε…
Στα δικά μου μάτια είναι σαφές ότι και οι δύο έχουν και στηρίγματα εκτός γηπέδου: Ο ΟΦΗ είναι η μόνη ελπίδα της Κρήτης για ομάδα στη σούπερ λιγκ τη νέα σεζόν. Η Αχαΐα, μια άλλη περιοχή με πολιτική δυναμική, αλλά και ομάδα με οργάνωση (και διοίκηση με ισχυρούς «φίλους») διψά για την επιστροφή στο κορυφαίο επίπεδο.
Ο Άρης πορεύεται στο περιβάλλον αυτό. Είναι καλύτερος, σίγουρα είναι πιο δυσκολοκατάβλητος, έχει φανέλα και τεράστια δυναμική, αλλά αυτά δεν αρκούν γιατί δεν είναι τα μοναδικά κριτήρια στην υπόθεση άνοδος.
Πρέπει και να βελτιώσει ότι μπορεί στο γήπεδο και να δείξει αντανακλαστικά εκτός αυτού, τουλάχιστον να μην αρνηθεί να δείξει ότι καταλαβαίνει τι γίνεται γύρω του και παράλληλα να μπορέσει να κρατήσει τα δυο καρπούζια που κουβαλά από τον Οκτώβρη ως το τέλος: Και την άνοδο να πάρει και τις παλιές πληγές να γιατρέψει για να μην δώσει δικαιώματα στην αδειοδότηση. Ούτε την τρίτη θέση θα αφήσει όποιος δεν μπορέσει να είναι δεύτερος. Και σ’ αυτό θα επενδύσουν αν τους δοθεί το δικαίωμα και το έδαφος.
Για το πρώτο, στα δικά μου μάτια, τουλάχιστον στο Χαριλάου ο Άρης έχει ένα θέμα: Να γίνει πιο γρήγορος στη μετάβαση, πιο πλουραλιστικός στην εκδήλωση επιθέσεων και τη δημιουργία τους, για να απλοποιεί τα ματς. Όλα γίνονται σε 40 μέτρα στο Βικελίδης, έχει δίκιο ο κόουτς Σπανός. Αλλά τόση… σέντρα, δεν τη λες και ποικιλία στην ανάπτυξη. Η ομάδα είναι δυνατή, η εικόνα της δεν είναι. Τουλάχιστον όχι πάντα.
Για το δεύτερο, είπα τη γνώμη μου πιο πάνω. Για το τρίτο, η έλευση Παπαδόπουλου και η εμπλοκή του στα του συλλόγου, είναι ένα σημαντικό συν. Είχαμε εξαρχής την αίσθηση και το μετέφερε και στο ρεπορτάζ του ο Μιχάλης Σαρόπουλος, ότι ο άνθρωπος έχει διάθεση να βοηθήσει και να βάλει χρήματα σε ένα πρότζεκτ συγκεκριμένο, αλλά όχι και την επιθυμία να δημιουργήσει μη ρεαλιστικές προσδοκίες.
Θα περιμένουμε κάποια τοποθέτηση του το επόμενο διάστημα, θεωρούμε ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν θετικά, μέσα στο πλαίσιο που περιέγραψε το ρεπορτάζ μας: Είναι οικονομικός παράγοντας, έχει όρεξη και διάθεση, θα βοηθήσει αλλά δεν θέλει να θεωρηθεί ότι έρχεται να παραστήσει τον «Μεσσία» και να δημιουργηθούν εντυπώσεις και απαιτήσεις που εκ των πραγμάτων είναι αδύνατον να υλοποιηθούν και στο τέλος θα λειτουργήσουν αρνητικά, παρά τις από παντού καλές προθέσεις, υψώνοντας τον πήχη σε ύψος που δεν είναι εύκολο να περάσει κανείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου